publicerad: 2015
suppuration
sup·pur·at·ion
substantiv
~en ~er • varbildning
| Singular | |
|---|---|
| en suppuration | obestämd form |
| en suppurations | obestämd form genitiv |
| suppurationen | bestämd form |
| suppurationens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| suppurationer | obestämd form |
| suppurationers | obestämd form genitiv |
| suppurationerna | bestämd form |
| suppurationernas | bestämd form genitiv |


