publicerad: 2015
surpris
sur·pris
[syrpri´s]
substantiv
~en ~er • överraskning
| Singular | |
|---|---|
| en surpris | obestämd form |
| en surpris | obestämd form genitiv |
| surprisen | bestämd form |
| surprisens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| surpriser | obestämd form |
| surprisers | obestämd form genitiv |
| surpriserna | bestämd form |
| surprisernas | bestämd form genitiv |


