publicerad: 2015
tidningslägg
tid·nings|lägg
substantiv
~et; pl. ~ • till 1lägg 2 tidning
| Singular | |
|---|---|
| ett tidningslägg | obestämd form |
| ett tidningsläggs | obestämd form genitiv |
| tidningslägget | bestämd form |
| tidningsläggets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tidningslägg | obestämd form |
| tidningsläggs | obestämd form genitiv |
| tidningsläggen | bestämd form |
| tidningsläggens | bestämd form genitiv |


