publicerad: 2015
tidningsutgivare
tid·nings|ut·giv·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑utgivarna tidning utge 1
| Singular | |
|---|---|
| en tidningsutgivare | obestämd form |
| en tidningsutgivares | obestämd form genitiv |
| tidningsutgivaren | bestämd form |
| tidningsutgivarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tidningsutgivare | obestämd form |
| tidningsutgivares | obestämd form genitiv |
| tidningsutgivarna | bestämd form |
| tidningsutgivarnas | bestämd form genitiv |


