publicerad: 2015
tillfalla
till|falla
verb
‑föll, ‑fallit, pres. ‑faller • gården tillföll äldste sonen
| Finita former | |
|---|---|
| tillfaller | presens aktiv |
| tillföll | preteritum aktiv |
| tillfall | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att tillfalla | infinitiv aktiv |
| har/hade tillfallit | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| tillfallande | |


