publicerad: 2015
tonträffning
ton|träff·ning
substantiv
~en ~ar • tonträff
| Singular | |
|---|---|
| en tonträffning | obestämd form |
| en tonträffnings | obestämd form genitiv |
| tonträffningen | bestämd form |
| tonträffningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tonträffningar | obestämd form |
| tonträffningars | obestämd form genitiv |
| tonträffningarna | bestämd form |
| tonträffningarnas | bestämd form genitiv |


