publicerad: 2015
tonusrubbning
ton·us|rubb·ning
substantiv
~en ~ar tonus rubbning 1
| Singular | |
|---|---|
| en tonusrubbning | obestämd form |
| en tonusrubbnings | obestämd form genitiv |
| tonusrubbningen | bestämd form |
| tonusrubbningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tonusrubbningar | obestämd form |
| tonusrubbningars | obestämd form genitiv |
| tonusrubbningarna | bestämd form |
| tonusrubbningarnas | bestämd form genitiv |


