publicerad: 2015
totalvägra
tot·al|vägra
verb
~de ~t • mest i äldre tid: totalvägra värnpliktstjänstgöring
| Finita former | |
|---|---|
| totalvägrar | presens aktiv |
| totalvägras | presens passiv |
| totalvägrade | preteritum aktiv |
| totalvägrades | preteritum passiv |
| totalvägra | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att totalvägra | infinitiv aktiv |
| att totalvägras | infinitiv passiv |
| har/hade totalvägrat | supinum aktiv |
| har/hade totalvägrats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| totalvägrande | |


