publicerad: 2015
tvåfrontskrig
två·fronts|krig
substantiv
~et; pl. ~ 1två front krig
| Singular | |
|---|---|
| ett tvåfrontskrig | obestämd form |
| ett tvåfrontskrigs | obestämd form genitiv |
| tvåfrontskriget | bestämd form |
| tvåfrontskrigets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tvåfrontskrig | obestämd form |
| tvåfrontskrigs | obestämd form genitiv |
| tvåfrontskrigen | bestämd form |
| tvåfrontskrigens | bestämd form genitiv |


