publicerad: 2015
undulation
undul·at·ion
substantiv
~en ~er • vågrörelse; vågformig bildning
| Singular | |
|---|---|
| en undulation | obestämd form |
| en undulations | obestämd form genitiv |
| undulationen | bestämd form |
| undulationens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| undulationer | obestämd form |
| undulationers | obestämd form genitiv |
| undulationerna | bestämd form |
| undulationernas | bestämd form genitiv |


