publicerad: 2015
uniat
uni·at
[‑a´t]
substantiv
~en ~er • medlem i uniatisk kyrka
| Singular | |
|---|---|
| en uniat | obestämd form |
| en uniats | obestämd form genitiv |
| uniaten | bestämd form |
| uniatens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uniater | obestämd form |
| uniaters | obestämd form genitiv |
| uniaterna | bestämd form |
| uniaternas | bestämd form genitiv |


