publicerad: 2015
uppläxning
upp|läx·ning
substantiv
~en ~ar 2läxa (upp)
| Singular | |
|---|---|
| en uppläxning | obestämd form |
| en uppläxnings | obestämd form genitiv |
| uppläxningen | bestämd form |
| uppläxningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uppläxningar | obestämd form |
| uppläxningars | obestämd form genitiv |
| uppläxningarna | bestämd form |
| uppläxningarnas | bestämd form genitiv |


