publicerad: 2015
uppslitsning
upp|slits·ning
substantiv
~en ~ar slitsa
| Singular | |
|---|---|
| en uppslitsning | obestämd form |
| en uppslitsnings | obestämd form genitiv |
| uppslitsningen | bestämd form |
| uppslitsningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uppslitsningar | obestämd form |
| uppslitsningars | obestämd form genitiv |
| uppslitsningarna | bestämd form |
| uppslitsningarnas | bestämd form genitiv |


