publicerad: 2015
utbrytningsförsök
ut·bryt·nings|för·sök
substantiv
~et; pl. ~ • till utbrytning 1 försök 1
| Singular | |
|---|---|
| ett utbrytningsförsök | obestämd form |
| ett utbrytningsförsöks | obestämd form genitiv |
| utbrytningsförsöket | bestämd form |
| utbrytningsförsökets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utbrytningsförsök | obestämd form |
| utbrytningsförsöks | obestämd form genitiv |
| utbrytningsförsöken | bestämd form |
| utbrytningsförsökens | bestämd form genitiv |


