publicerad: 2015
utgöra
ut|göra
verb
‑gjorde, ‑gjort, ‑gjord n. ‑gjort, pres. ‑gör 1 bilda, vara; bestå av2 ⟨åld.⟩ fullgöra, betala
| Finita former | |
|---|---|
| utgör | presens aktiv |
| utgörs (utgöres) | presens passiv |
| utgjorde | preteritum aktiv |
| utgjordes | preteritum passiv |
| utgör | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att utgöra | infinitiv aktiv |
| att utgöras | infinitiv passiv |
| har/hade utgjort | supinum aktiv |
| har/hade utgjorts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| utgörande | |
| Perfekt particip | |
| en utgjord + substantiv | |
| ett utgjort + substantiv | |
| den/det/de utgjorda + substantiv | |


