publicerad: 2015
utlämning
ut|lämn·ing
substantiv
~en ~ar 1 till utlämna 12 till utlämna 2 – Alla sammansättn. med utlämnings- hör till utlämna 1.
| Singular | |
|---|---|
| en utlämning | obestämd form |
| en utlämnings | obestämd form genitiv |
| utlämningen | bestämd form |
| utlämningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utlämningar | obestämd form |
| utlämningars | obestämd form genitiv |
| utlämningarna | bestämd form |
| utlämningarnas | bestämd form genitiv |


