publicerad: 2015
utsändning
ut|sänd·ning
substantiv
~en ~ar • särsk. till utsända 2
| Singular | |
|---|---|
| en utsändning | obestämd form |
| en utsändnings | obestämd form genitiv |
| utsändningen | bestämd form |
| utsändningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utsändningar | obestämd form |
| utsändningars | obestämd form genitiv |
| utsändningarna | bestämd form |
| utsändningarnas | bestämd form genitiv |


