publicerad: 2015
utslutning
ut|slut·ning
substantiv
~en ~ar • skapande av varierande mellanrum mellan ord vid sättning
| Singular | |
|---|---|
| en utslutning | obestämd form |
| en utslutnings | obestämd form genitiv |
| utslutningen | bestämd form |
| utslutningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utslutningar | obestämd form |
| utslutningars | obestämd form genitiv |
| utslutningarna | bestämd form |
| utslutningarnas | bestämd form genitiv |


