publicerad: 2015
utvecklingsstörning
ut·veckl·ings|stör·ning
substantiv
~en ~ar • till störning 3 utveckling 1
| Singular | |
|---|---|
| en utvecklingsstörning | obestämd form |
| en utvecklingsstörnings | obestämd form genitiv |
| utvecklingsstörningen | bestämd form |
| utvecklingsstörningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utvecklingsstörningar | obestämd form |
| utvecklingsstörningars | obestämd form genitiv |
| utvecklingsstörningarna | bestämd form |
| utvecklingsstörningarnas | bestämd form genitiv |
SAOL
