publicerad: 2015
vägknut
väg|knut
substantiv
~en ~ar • till knut 3 väg 1
| Singular | |
|---|---|
| en vägknut | obestämd form |
| en vägknuts | obestämd form genitiv |
| vägknuten | bestämd form |
| vägknutens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vägknutar | obestämd form |
| vägknutars | obestämd form genitiv |
| vägknutarna | bestämd form |
| vägknutarnas | bestämd form genitiv |


