publicerad: 2015
vägkorsning
väg|kors·ning
substantiv
~en ~ar väg 1 korsning 1
| Singular | |
|---|---|
| en vägkorsning | obestämd form |
| en vägkorsnings | obestämd form genitiv |
| vägkorsningen | bestämd form |
| vägkorsningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vägkorsningar | obestämd form |
| vägkorsningars | obestämd form genitiv |
| vägkorsningarna | bestämd form |
| vägkorsningarnas | bestämd form genitiv |


