publicerad: 2015
vårning
vår·ning
substantiv
~en • ⟨ngt åld.⟩ i vårningen framemot våren
| Singular | |
|---|---|
| en vårning | obestämd form |
| en vårnings | obestämd form genitiv |
| vårningen | bestämd form |
| vårningens | bestämd form genitiv |


