publicerad: 2015
vanföreställning
van|före·ställ·ning
substantiv
~en ~ar • felaktig föreställning; till föreställning 2
| Singular | |
|---|---|
| en vanföreställning | obestämd form |
| en vanföreställnings | obestämd form genitiv |
| vanföreställningen | bestämd form |
| vanföreställningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vanföreställningar | obestämd form |
| vanföreställningars | obestämd form genitiv |
| vanföreställningarna | bestämd form |
| vanföreställningarnas | bestämd form genitiv |


