publicerad: 2015
vicekonung
vice|kon·ung
substantiv
~en ~ar • ⟨högt.⟩ (förr) bl.a. inom brittisk kolonialförvaltning
| Singular | |
|---|---|
| en vicekonung | obestämd form |
| en vicekonungs | obestämd form genitiv |
| vicekonungen | bestämd form |
| vicekonungens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vicekonungar | obestämd form |
| vicekonungars | obestämd form genitiv |
| vicekonungarna | bestämd form |
| vicekonungarnas | bestämd form genitiv |


