publicerad: 2015
vilorum
vilo|rum
substantiv
~met; pl. ~, best. pl. ~men • vilrum; ofta bildl.; det sista vilorummet graven
| Singular | |
|---|---|
| ett vilorum | obestämd form |
| ett vilorums | obestämd form genitiv |
| vilorummet | bestämd form |
| vilorummets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vilorum | obestämd form |
| vilorums | obestämd form genitiv |
| vilorummen | bestämd form |
| vilorummens | bestämd form genitiv |


