publicerad: 2015
yrkesförbrytare
yrk·es|för·bryt·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑förbrytarna • till yrke 2 förbrytare
| Singular | |
|---|---|
| en yrkesförbrytare | obestämd form |
| en yrkesförbrytares | obestämd form genitiv |
| yrkesförbrytaren | bestämd form |
| yrkesförbrytarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| yrkesförbrytare | obestämd form |
| yrkesförbrytares | obestämd form genitiv |
| yrkesförbrytarna | bestämd form |
| yrkesförbrytarnas | bestämd form genitiv |


