publicerad: 2015
angöringsboj
an·gör·ings|boj
substantiv
~en ~ar angöring 1boj
| Singular | |
|---|---|
| en angöringsboj | obestämd form |
| en angöringsbojs | obestämd form genitiv |
| angöringsbojen | bestämd form |
| angöringsbojens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| angöringsbojar | obestämd form |
| angöringsbojars | obestämd form genitiv |
| angöringsbojarna | bestämd form |
| angöringsbojarnas | bestämd form genitiv |


