publicerad: 2015
arborrning
ar|borr·ning
substantiv
~en ~ar arborra
| Singular | |
|---|---|
| en arborrning | obestämd form |
| en arborrnings | obestämd form genitiv |
| arborrningen | bestämd form |
| arborrningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| arborrningar | obestämd form |
| arborrningars | obestämd form genitiv |
| arborrningarna | bestämd form |
| arborrningarnas | bestämd form genitiv |


