publicerad: 2015
bedjare
bedj·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. bedjarna • till be 2
Singular | |
---|---|
en bedjare | obestämd form |
en bedjares | obestämd form genitiv |
bedjaren | bestämd form |
bedjarens | bestämd form genitiv |
Plural | |
bedjare | obestämd form |
bedjares | obestämd form genitiv |
bedjarna | bestämd form |
bedjarnas | bestämd form genitiv |