publicerad: 2015
bortfalla
bort|falla
verb
‑föll, ‑fallit, ‑fallen ‑fallet ‑fallna, pres. ‑faller • ngt bortfaller el. faller bort
| Finita former | |
|---|---|
| bortfaller | presens aktiv |
| bortföll | preteritum aktiv |
| bortfall | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att bortfalla | infinitiv aktiv |
| har/hade bortfallit | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| bortfallande | |
| Perfekt particip | |
| en bortfallen + substantiv | |
| ett bortfallet + substantiv | |
| den/det/de bortfallna + substantiv | |
| den bortfallne + maskulint substantiv | |


