publicerad: 2015
förhyrning
för·hyr·ning
substantiv
~en ~ar förhyra
| Singular | |
|---|---|
| en förhyrning | obestämd form |
| en förhyrnings | obestämd form genitiv |
| förhyrningen | bestämd form |
| förhyrningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förhyrningar | obestämd form |
| förhyrningars | obestämd form genitiv |
| förhyrningarna | bestämd form |
| förhyrningarnas | bestämd form genitiv |


