publicerad: 2015
förhållning
för·håll·ning
substantiv
~en ~ar 1 viss påverkan av häst2 en typ av melodisk dissonans
| Singular | |
|---|---|
| en förhållning | obestämd form |
| en förhållnings | obestämd form genitiv |
| förhållningen | bestämd form |
| förhållningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förhållningar | obestämd form |
| förhållningars | obestämd form genitiv |
| förhållningarna | bestämd form |
| förhållningarnas | bestämd form genitiv |


