publicerad: 2015
förmiddag
för|mid·dag
[fö`r‑]
substantiv
~en el. vard. ‑middan; pl. ~ar middag 1
| Singular | |
|---|---|
| en förmiddag | obestämd form |
| en förmiddags | obestämd form genitiv |
| förmiddagen (förmiddan) | bestämd form |
| förmiddagens (förmiddans) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förmiddagar | obestämd form |
| förmiddagars | obestämd form genitiv |
| förmiddagarna | bestämd form |
| förmiddagarnas | bestämd form genitiv |


