publicerad: 2015
försitta
för·sitta
verb
försatt, försuttit, försutten försuttet försuttna, pres. försitter • inte utnyttja: försitta ett gyllene tillfälle
| Finita former | |
|---|---|
| försitter | presens aktiv |
| försitts (försittes) | presens passiv |
| försatt | preteritum aktiv |
| försatts | preteritum passiv |
| försitt | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att försitta | infinitiv aktiv |
| att försittas | infinitiv passiv |
| har/hade försuttit | supinum aktiv |
| har/hade försuttits | supinum passiv |
| Presens particip | |
| försittande | |
| Perfekt particip | |
| en försutten + substantiv | |
| ett försuttet + substantiv | |
| den/det/de försuttna + substantiv | |


