publicerad: 2015
försumma
för·summa
verb
~de ~t • inte fullgöra sina plikter
| Finita former | |
|---|---|
| försummar | presens aktiv |
| försummas | presens passiv |
| försummade | preteritum aktiv |
| försummades | preteritum passiv |
| försumma | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att försumma | infinitiv aktiv |
| att försummas | infinitiv passiv |
| har/hade försummat | supinum aktiv |
| har/hade försummats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| försummande | |
| Perfekt particip | |
| en försummad + substantiv | |
| ett försummat + substantiv | |
| den/det/de försummade + substantiv | |


