publicerad: 2015
frånlura
från|lura
verb
~de ~t • frånlura el. lura ifrån ngn ngt
| Finita former | |
|---|---|
| frånlurar | presens aktiv |
| frånluras | presens passiv |
| frånlurade | preteritum aktiv |
| frånlurades | preteritum passiv |
| frånlura | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att frånlura | infinitiv aktiv |
| att frånluras | infinitiv passiv |
| har/hade frånlurat | supinum aktiv |
| har/hade frånlurats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| frånlurande | |
| Perfekt particip | |
| en frånlurad + substantiv | |
| ett frånlurat + substantiv | |
| den/det/de frånlurade + substantiv | |


