publicerad: 2015
göling
göl·ing
substantiv
~en ~ar • ⟨särsk. sjö.⟩ tåg i hissinrättning
| Singular | |
|---|---|
| en göling | obestämd form |
| en gölings | obestämd form genitiv |
| gölingen | bestämd form |
| gölingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| gölingar | obestämd form |
| gölingars | obestämd form genitiv |
| gölingarna | bestämd form |
| gölingarnas | bestämd form genitiv |


