publicerad: 2015
gissning
giss·ning
substantiv
~en ~ar gissa
| Singular | |
|---|---|
| en gissning | obestämd form |
| en gissnings | obestämd form genitiv |
| gissningen | bestämd form |
| gissningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| gissningar | obestämd form |
| gissningars | obestämd form genitiv |
| gissningarna | bestämd form |
| gissningarnas | bestämd form genitiv |


