publicerad: 2015
infinna
in|finna
verb
‑fann, ‑funnit, pres. ‑finner • tills. med sig:
| Finita former | |
|---|---|
| infinner | presens aktiv |
| infann | preteritum aktiv |
| infinn | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att infinna | infinitiv aktiv |
| har/hade infunnit | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| infinnande | |
infinna sig
• komma vanl. till avtalat möteOrdform(er) infinna sig


