publicerad: 2015
knollra
knollra
[knål`ra]
verb
~de ~t • tills. med sig:
| Finita former | |
|---|---|
| knollrar | presens aktiv |
| knollrade | preteritum aktiv |
| knollra | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att knollra | infinitiv aktiv |
| har/hade knollrat | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| knollrande | |
knollra sig
• krulla sig, locka sigOrdform(er) knollra sig


