publicerad: 2015
konstitutorial
kon·stit·ut·ori·al
[‑a´l]
substantiv
~et; pl. ~ • en äldre form av statlig anställning
| Singular | |
|---|---|
| ett konstitutorial | obestämd form |
| ett konstitutorials | obestämd form genitiv |
| konstitutorialet | bestämd form |
| konstitutorialets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| konstitutorial | obestämd form |
| konstitutorials | obestämd form genitiv |
| konstitutorialen | bestämd form |
| konstitutorialens | bestämd form genitiv |


