publicerad: 2015
kullkörning
kull|kör·ning
substantiv
~en ~ar 3kull 1körning
Singular | |
---|---|
en kullkörning | obestämd form |
en kullkörnings | obestämd form genitiv |
kullkörningen | bestämd form |
kullkörningens | bestämd form genitiv |
Plural | |
kullkörningar | obestämd form |
kullkörningars | obestämd form genitiv |
kullkörningarna | bestämd form |
kullkörningarnas | bestämd form genitiv |