publicerad: 2015
kurra
1kurra
substantiv
~n • ⟨vard.⟩ arrest, finka: sitta i kurran
| Singular | |
|---|---|
| en kurra | obestämd form |
| en kurras | obestämd form genitiv |
| kurran | bestämd form |
| kurrans | bestämd form genitiv |


