publicerad: 2015
lantmarskalk
lant|mar·skalk
substantiv
~en ~ar • adelns ordförande i den gamla ståndsriksdagen
| Singular | |
|---|---|
| en lantmarskalk | obestämd form |
| en lantmarskalks | obestämd form genitiv |
| lantmarskalken | bestämd form |
| lantmarskalkens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| lantmarskalkar | obestämd form |
| lantmarskalkars | obestämd form genitiv |
| lantmarskalkarna | bestämd form |
| lantmarskalkarnas | bestämd form genitiv |


