publicerad: 2015
ministertaburett
min·ister|tabur·ett
substantiv
~en ~er • till taburett 2 minister 1
| Singular | |
|---|---|
| en ministertaburett | obestämd form |
| en ministertaburetts | obestämd form genitiv |
| ministertaburetten | bestämd form |
| ministertaburettens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ministertaburetter | obestämd form |
| ministertaburetters | obestämd form genitiv |
| ministertaburetterna | bestämd form |
| ministertaburetternas | bestämd form genitiv |


