publicerad: 2015
oorganisk
o|org·an·isk
adjektiv
~t ~a • oorganisk kemi gren av kemin som huvudsakligen studerar icke-kolföreningar
| Positiv | |
|---|---|
| en oorganisk + substantiv | |
| ett oorganiskt + substantiv | |
| den/det/de oorganiska + substantiv | |
| den oorganiske + maskulint substantiv |


