publicerad: 2015
ränning
ränn·ing
substantiv
~en ~ar • varp el. varpning för väv
| Singular | |
|---|---|
| en ränning | obestämd form |
| en rännings | obestämd form genitiv |
| ränningen | bestämd form |
| ränningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ränningar | obestämd form |
| ränningars | obestämd form genitiv |
| ränningarna | bestämd form |
| ränningarnas | bestämd form genitiv |


