publicerad: 2015
rännknut
ränn|knut
substantiv
~en ~ar • vid knuttimring
| Singular | |
|---|---|
| en rännknut | obestämd form |
| en rännknuts | obestämd form genitiv |
| rännknuten | bestämd form |
| rännknutens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rännknutar | obestämd form |
| rännknutars | obestämd form genitiv |
| rännknutarna | bestämd form |
| rännknutarnas | bestämd form genitiv |


