publicerad: 2015
rättsinnehavare
rätts|inne·hav·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑innehavarna • till 3rätt 2 innehavare
| Singular | |
|---|---|
| en rättsinnehavare | obestämd form |
| en rättsinnehavares | obestämd form genitiv |
| rättsinnehavaren | bestämd form |
| rättsinnehavarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rättsinnehavare | obestämd form |
| rättsinnehavares | obestämd form genitiv |
| rättsinnehavarna | bestämd form |
| rättsinnehavarnas | bestämd form genitiv |


