publicerad: 2015
rättstavning
rätt|stav·ning
substantiv
~en ~ar 1rätt stavning 1
| Singular | |
|---|---|
| en rättstavning | obestämd form |
| en rättstavnings | obestämd form genitiv |
| rättstavningen | bestämd form |
| rättstavningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rättstavningar | obestämd form |
| rättstavningars | obestämd form genitiv |
| rättstavningarna | bestämd form |
| rättstavningarnas | bestämd form genitiv |


